zaparcie — n I 1. rzecz. od zaprzeć. 2. «obstrukcja, zatwardzenie» 3. «ofiarne, wytrwałe, pełne wysiłku działanie; poświęcenie, samozaparcie» Pracować z całym zaparciem nad czymś. zaparcie się 1. rzecz. od zaprzeć się. 2. to samo, co zaparcie w zn. 3… … Słownik języka polskiego
obstrukcja — ż I, DCMs. obstrukcjacji; lm D. obstrukcjacji (obstrukcjacyj) 1. «hamowanie jakiegoś procesu, utrudnianie przebiegu jakiejś sprawy» ∆ Obstrukcja parlamentarna «forma walki w parlamencie, polegająca na stosowaniu wszelkich legalnych środków w celu … Słownik języka polskiego
stolec — m II, D. stoleclca; lm M. stoleclce, D. stoleclców 1. «odchody ludzkie lub zwierzęce; kał, wypróżnienie, ekskrementy» Płynne, wolne stolce. Regularne stolce. ∆ Zaparcie stolca «zatwardzenie, obstrukcja» 2. daw. «tron, krzesło monarchy, biskupa;… … Słownik języka polskiego
zaprzaństwo — n III, Ms. zaprzaństwowie; lm D. zaprzaństwoaństw przestarz. «zaparcie się, wyparcie się kogoś, czegoś; odstępstwo, odszczepieństwo» Dopuścić się zaprzaństwa … Słownik języka polskiego
zatwardzenie — n I, blm «niemożność oddawania stolca, zatrzymanie go dłużej niż przez dwie doby; zaparcie, obstrukcja» … Słownik języka polskiego
obstrukcja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. obstrukcjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} hamowanie toku czegoś, utrudnianie jakiejś sprawy; w parlamencie: stosowanie wszystkich legalnych środków utrudniających normalne … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zatwardzenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zatwardzenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} niemożność wypróżnienia się; obstrukcja, zaparcie {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
